Het is al weer mei als ik dit schrijf en het ziet er naar uit dat het nu echt voorjaar en straks zomer gaat worden. Velen leven al naar de vakantie(s) toe, anderen hebben net een week of meer gehad en weer anderen zijn driftig op zoek naar een baan. Net als de winter die maar niet weg wilde gaan, is het met de crisis. En erg hoopgevend is het niet als de minister-president alleen meer geld uitgeven als de oplossing voor deze crisis ziet. Volgens mij heb je als je geen werk meer hebt, niet zoveel meer om uit te geven.
Aan de oplossing van de grote dossiers kunnen wij als gemeenteraadsleden niet veel doen. Dat wordt in 'Den Haag' besloten. Wij hebben invloed op de lasten van burgers met lokale belastingen als OZB, reinigingsheffing en leges. Dat is de inkomstenkant van de gemeente. Beperkingen aan de uitgavenkant is ons andere stuurmiddel om de gemeentelijke begroting rond te krijgen. Daarvoor zijn wij bezig met de kerntakendiscussie. Op basis van de uitkomsten van deze discussie, maken wij keuzes. Die keuzes maken wij zodanig en beargumenteerd dat er voor de taken waar de gemeente wat wil of moet betekenen, genoeg budget is om ze goed uit te voeren. Daarbij kijken wij vooral naar de kosteneffecten op de lange termijn. Bij bezuinigingen besteed je aan alle posten iets minder zodat er net te weinig voor goede uitvoering van de taken overblijft.
Als je visie om uit de crisis te komen niet verder reikt dan meer uitgeven aan drank en auto's, heeft GroenLinks wel een alternatief. Het Chinese woord voor crisis bestaat uit twee tekens. Het ene betekent gevaar, het andere kans. De gevolgen van het dreigende gevaar ondervinden we momenteel allemaal. De kans willen wij invullen door in de gemeente Naarden op termijn actief burgerschap te realiseren, waarvan in Groot Brittannië meerdere vormen inmiddels de revue zijn gepasseerd: Civil Society en later Big Society.
Het betreft een wijze van besturen van een stad of dorp waarbij burgers zelf voorzieningen mogen invullen en regelen voor de eigen wijk of het stadsdeel.
Wij hebben zin in de toekomst en willen nu eindelijk eens die lang beloofde, betere en moderne wereld realiseren. Die wereld is groen, duurzaam en sociaal. Groen houdt in dat er aandacht is voor natuur, milieu en ecologie. Bij duurzaam staan filosofieën als cradle to cradle centraal bij alles wat ondernomen wordt.
De natuur verspilt niets. Er zijn in de natuur geen afvalstoffen, alleen maar grondstoffen voor een volgende stap in de cyclus van leven en sterven.
Sociaal betekent dat wij als mens solidair met elkaar zijn. Solidariteit is onder andere zorgen voor elkaar en het delen van welvaart. Het steunen van je naaste, je buur en je familie in goede en minder goede tijden.
In dit streven naar een leven passend bij de 21e eeuw, worden wij geconfronteerd met de wereld van vandaag waarin er een economie is die draait op olie in plaats van op innovatie. Daar zet GroenLinks dus een fris groen, duurzaam en sociaal alternatief tegenover. Zo hebben wij vertrouwen dat Nederland wel uit de crisis komt.
Met bovenstaande geef ik de richting aan waarin wij denken de oplossing te kunnen vinden, niet de uitgewerkte oplossing(en) zelf. Dat moet afgestemd worden met de direct betrokkenen, belanghebbenden en deskundigen, rekeninghoudend met wettelijke bepalingen en kaders. Verwacht van politici geen dichtgetimmerde oplossingen. Dat hoort niet in een democratie. Politici zetten de koers uit naar een te bereiken doel, waar, na consultatie van de bevolking, een geschikt en breed gedragen pad voor gevonden moet worden.
Dat begint met luisteren. Les 1 voor elke manager. Samen naar oplossingen zoeken voor wat moet en wat de betrokken stakeholders willen.
Met een terugtredende overheid en een taakverzwaring voor de gemeenten, zijn voor de uitbreiding van taken en verantwoordelijkheden twee oplossingsrichtingen: of de belastingen worden verhoogd of de burger pakt taken zelf op. De eerste is ongewenst - dat vindt niemand leuk en velen hebben het geld gewoon niet - en de tweede oplossing klinkt veel mensen als muziek in de oren. Voorlopig lijkt een kaderstellende gemeente die ondersteunt, faciliteert en soms financiert, als eerste stap haalbaar. Op termijn en misschien wel gedreven door de energietransitie van olie naar duurzame bronnen - dus geen schaliegas, kan dan de stap gezet worden naar een gemeente die draait op actief burgerschap.
Ik probeer hier een klein lichtje van verbetering te schetsen dat hoopvol stemt. Het vrolijke lentezonnetje dwingt mij een optimistisch scenario te verbeelden waarmee iedereen zin in de toekomst krijgt.
Volgend jaar, woensdag 19 maart 2014, mogen de burgers van Nederland - voor ons is Naarden van belang - aangeven of ze GroenLinks willen steunen om dat toekomstbeeld te verwezenlijken. Daarvoor hebben wij mensen nodig die dat beeld willen uitdragen en alom bekend maken. Als je daaraan wilt bijdragen, neem dan contact met ons of met het bestuur op. Wij hebben je nog steeds nodig.