Op vrijdag 19 april is GroenLinks met een groep geïnteresseerden bij het Mouwtje en de Zandzee salamanders gaan kijken. Dit is de passie van Joop Post, meewerkend voorman bij de gemeente Bussum.

Joop telt regelmatig de aantallen reptielen en insecten op de diverse vindplaatsen in Naarden en Bussum. Op een warmere avond had hij al zoveel activiteit gezien dat we deze avond verzekerd waren van het vinden van meer leven dan de vorige keer in maart. En dat succes was er deze vrijdagavond!

Eerst inventariseerden we met het avondlicht of we zo met het blote oog al enkele dieren konden zien. We vonden pril leven: grote kluiten kikker- en paddendril. Dat is een smakelijk hapje voor salamanders en dus zijn de vooruitzichten goed.

Na zo'n drie keer scheppen met het net in het Mouwtje, hadden we voldoende salamanders, libellelarven en slakken om het idee bevestigd te hebben dat er volop leven in deze poel is. Als er ook nog een bruine kikker voorbij springt, dan weet je helemaal dat je op moet passen dat je dit mooie stukje natuur niet vertrapt.

Toen was het donker genoeg om naar de Zandzee te gaan. De Zandzee kende ik van vroeger toen het een vennetje was waar ik als kind in zwom. Nu is het een klein en nog steeds bijzonder watertje tussen het Vituscollege en het zwembad met dezelfde naam als de poel. Het is bijzonder door het daarin aanwezige leven en ook de school gebruikt de poel voor opleidingsdoeleinden. 
Bij de Zandzee aangekomen waren er twee mannetjeseenden in een stevig gevecht. Meteen is de illusie van de vreedzame en lieve eend die het toegeworpen brood gedwee opeet, weg. Het zorgde voor onrust in de poel, maar daar trok een pad zich niets van aan. Die was net klaar met het leggen van haar eieren (dril). Joop vertelde ook hier interessante verhalen over paddentrek, hoe partners zich aan elkaar vastklemmen en het nut van zoveel padden- en kikkerdril.

Joop had het bij het Mouwtje al over een stekelbaarsje. Nu heb ik in mijn jeugd gevist en kende ik de stekelbaars als een behoorlijke vis met inderdaad stekels op zijn rug. Dat waren kleine baarsen zo blijkt nu achteraf, nadat ik het op Wikipedia terug zoek. Misschien had ik ook wel eens een driedoornige stekelbaars gevangen, want die worden maximaal 11 cm groot.

De stekelbaarsjes die wij deze avond vonden - zo'n 4 à 5 per keertje scheppen met het net - zijn de tiendoornige stekelbaarsen. Dit is het kleinste visje in de Benelux en wordt maximaal 7 cm groot. Vervolgens zagen we weer allerlei insecten, een spin die over het water liep - en nee dat is niet de Jezusspin, weer padden en kikkers. Deze hupsers en springers waren nu wel in het water te vinden.

Een leuke avond dus dat aan zijn doel voldeed. We hebben gezien dat de fauna in onze omgeving zeer actief is en dat zij het waard is om beschermd en behouden te worden.