Nederland heeft een aantal grote gasreservoirs, zoals het gasveld in het Groningse Slochteren.
De hoeveelheid gas in deze reservoirs is eindig. Er wordt gezocht naar nieuwe energiebronnen. Een nieuwe mogelijkheid is het winnen van gas dat in kleine belletjes verstopt zit in keiharde kleilagen (schalies) op kilometers diepte onder de grond.
Door op grote diepte en onder hoge druk water, zand en chemicaliën in de schalie of (k)leisteen te spuiten, ontstaan in de laag scheurtjes waaruit aardgas vrijkomt. De manier van gas winnen is omstreden omdat er risico's zijn voor natuur en milieu. Zo stelt het waterbedrijf Vitens dat winning van schaliegas kan zorgen voor onherstelbare verontreiniging van het grondwater.
De Nederlandse overheid heeft een onderzoek ingesteld naar de veiligheid voor mens, natuur en milieu bij de opsporing en winning van schaliegas. Gedurende dat onderzoek is er een moratorium op (proef)boringen in Nederland.
Wie denkt dat de discussie over schaliegas een 'ver van mijn bed' onderwerp is, heeft het mis. Het Gooi wordt aangemerkt als een potentieel winningsgebied voor schaliegas. Reden waarom in het overleg van milieuwethouders in het gewest Gooi en Vechtstreek het onderwerp regelmatig aan de orde is. Gevoed door de standpunten van GroenLinks, pleit ik in die overleggen voor duurzame energiewinning. Dat betekent: schaliegas, mooi onder de grond laten zitten!
In de discussies heb ik baat bij de door TNO als onafhankelijke instantie ontwikkelde kaart met argumenten voor en tegen schaliegas. De zogenaamde Europese Schaliegas Argumentenkaart beveel ik jullie van harte aan.